Cada estrela é unha vida morta que tamén me observa.
Rodéanme as letras das lápidas, falan de min... Que fago aquí? As flores
móvense a medida que vou avanzando... Alguén estame a perseguir... si... almas
perdidas. Non quero estar aquí pero eu quíxeno así.
Encontro un burato na terra dun suposto defunto que aínda
non foi parar alí... métome dentro... cruzo os brazos e pecho os ollos... non
quero morrer... nin durmir... (suspiro) só que pase este pesadelo... só
pechalos ollos...
No hay comentarios:
Publicar un comentario